หลังจากเมื่อวานนี้เจอรอยเท้าปริศนา บริเวณเทือกเขาบรรทัด ฝั่งจังหวัดสตูล วันนี้ ทีมข่าวของเรายังคงเดินเข้าป่าพร้อมกับนายพราน ไปต่อจากจุดที่เจอรอยเท้าปริศนา แต่เนื่องจากว่าช่วงเช้ามืดฝนตกทำให้รอยเท้าเดิมหายไป แต่เจอรอยเท้าจากจุดเดิมขึ้นไปอยู่บนร่องดินสูงที่น้ำไม่ไหลผ่าน และเจอร่องรอยการตัดใบไม้ระหว่างทาง รวมถึงซองยาเส้นที่ใช้งานแล้ว

ส่วนอุปสรรคในการเดินขึ้นป่า ก็ยังคงเป็นทาก แม้ทีมข่าวของเราจะเตรียมการป้องกันไปแบบชางพรานป่า แต่ก็ยังโดนทากดูดเลือด และน้ำในป่าที่อยู่ด้านล่างค่อนข้างขุ่นจากฝนตก ทำให้ไม่เหมาะกับการดื่ม

ทีมข่าวของเรา เตรียมอุปกรณ์ความพร้อมกับพรานป่านายจ่าเยศ แกล้วทนงค์ หรือชาวบ้านเรียก พรานจ่า พรานป่าที่มีความชำนาญเดินป่าบนเทือกเขาบรรทัดมานานกว่า 30 ปี และเป็นอดีตคอมมิวนิสต์เก่า ประกอบไปด้วย อุปกรณ์ป้องกันทาก พรานแนะนำให้ใช้แป้งโรยทาก และน้ำยาเส้นก่อนใส่รองเท้าบู๊ทำ และเตรียมเสบียงไว้ทานในป่า ส่วนอุปกรณ์ของพราน มีมีด หมวก และผ้าแดงไว้ผูกเอว

พรานจ่านำเราเดินเข้าป่าที่บ้านราวปลา จังหวัดสตูล มุ่งหน้า ไปยังจุดปะทะ ที่บ้านตระ จังหวัดตรัง เราใช้เส้นทางเดิมที่เจอรอยเท้าเมื่อวานนี้ ซึ่งเส้นทางการเดินทางกับพรานป่า เป็นเส้นทางคุ้นเคยประจำพรานนั้นๆ แตกต่างจากเดินขึ้นไปหาเสี่ยแป้งกับตำรวจ ที่เดินไปตามพิกัด หรือลาดตระเวนโดยรอบ

แต่เนื่องจากช่วงเช้ามืดฝนตกหนัก ทำให้น้ำตามลำธารขุ่น เป็นอุปสรรคหนึ่ง ที่ทำให้การใช้ชีวิตในป่าลำบาก เพราะน้ำขุ่นไม่เหมาะจะดื่ม อาจป่วยได้

การเดินทางเข้าป่ากับพรานป่าพันธุ์ป่าบอกว่าให้แนะนำให้เราดูสมุนไพรหรือผลไม้ที่สามารถหาทานได้ในป่าซึ่งทีมเราไปเจอกับต้นค้างคาวดำซึ่งมีดอกสวยงามรวมถึงใบและหนอกสามารถนำไปรับประทานปรุงสุกเป็นอาหารได้  ส่วนใบสามารถทานเป็นผักดิบกับข้าวหรืออาหารอย่างอื่นได้

นอกจากนั้นเรายังเจอกับผลไม้ป่าที่ชาวบ้านเรียก ลูกซ่าน ลักษณะเป็นลูกสีเขียว คล้ายคล้ายกับผลฝรั่ง ซึ่งผพรานจ่าบอกว่า สามารถนำไปปรุงอาหารใส่แกงส้มได้หรือทานสดลักษณะคล้ายกับมะม่วงได้เช่นเดียวกัน

เวลาเดินขึ้นไปบนเขา พรานป่าบอกว่าเราอาจจะเจอรอยเท้าอย่างอื่นแต่ถ้าหากว่าไม่มีความเชี่ยวชาญหรือชำนาญอาจจะแยกไม่ออกว่าเป็นรอยเท้าของมนุษย์หรือสัตว์ ซึ่งวันนี้เราเจอกับรอยเท้าของหมูป่าซึ่งทางป่าแนะนำให้เราวิธีการดูความแตกต่างระหว่างรอยเท้าหมูป่ากับรอยเท้าคน