ร่วมยินดี "คุณทักษิณ" ดวงเฮงถูกรางวัลที่1 ยิ้มรับทรัพย์เงินล้าน

เมื่อเวลา 17.30 น. วันที่ 1 พฤศจิกายน 2565 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บริษัทพิยดา กรุ๊ป 2018 จำกัด เลขที่ 261 หมู่ 9 ต.เมืองเพีย อ.กุดจับ จ.อุดรธานี ซึ่งเป็นบริษัทขายผลิตภัณฑ์การเกษตร หลังทราบว่าพนักงานในร้านถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1

เมื่อไปถึงพบ น.ส.พิยดา จำปาน้อย อายุ 40 ปี เจ้าของร้านหรือนายจ้าง และนายทักษิณ เบ้ามี หรือทัด อายุ 28 ปี ชาว ต.เชียงพิณ อ.เมือง จ.อุดรธานี พนักงานผู้โชคดี นำลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 หมายเลข 913106 งวดที่ 42 ชุดที่ 62 ประจำวันที่ 1 พฤศจิกายน 2565 มาโชว์พร้อมกับบันทึกประจำวัน

โดยนายทักษิณ เล่าว่า ตนเป็นโสด ยังไม่มีแฟน อาศัยอยู่กับตาและยาย ทั้งสองอายุประมาณ 80 ปี ส่วนพ่อและแม่แยกทางกัน ตนเรียนจบ ม. 3 ก็ไปทำงานรับจ้างที่กรุงเทพฯ โดยส่งเงินเดือนมาให้ตากับยายใช้จ่าย ต่อมาตนกลับมาเกณฑ์ทหาร และรับใช้ชาติ 2 ปี เมื่อปลดประจำการก็เลือกที่จะอยู่ดูแลตากับยาย ด้วยการมาทำงานที่บริษัทนี้ ได้เงินเดือน 12000 บาท เพียงพอที่จะเลี้ยงตากับยายและเงินเดือนยังเหลือเก็บอีกด้วย

ปกติตนจะซื้อลอตเตอรี่เสี่ยงดวงเป็นประจำ งวดละ 6 ใบ โดยซื้อกับภรรยาเพื่อนพนักงานซึ่งเป็นเจ้าประจำ ก่อนหน้านี้เคยถูกรางวัลที่ 5 เลขหน้า เลขท้าย 3 ตัว และเลขท้าย 2 ตัว เป็นประจำ งวดนี้ตนซื้อเลข 106 ซึ่งเป็นเลขตัวเก่าที่ออกแล้ว เพราะคิดว่าเลขตัวนี้จะออกอีก จึงซื้อไว้ไม่ได้คิดอะไร กระทั่งหวยออก ตนเอาลอตเตอรี่มาตรวจ ก็พบว่าถูกรางวัลที่ 1 ตนเกือบเป็นลม ตกใจมาก ทั้งสั่น รีบเอาไปให้เพื่อนร่วมงานช่วยดู และเรียกเจ๊เจ้าของร้านมาดู ดีใจจนพูดไม่ถูก และเจ๊ก็พาไปลงบันทึกประจำวันที่โรงพัก

"เงินที่ได้มาตนมีความฝันว่าจะไปซื้อที่สร้างบ้านเป็นของตัวเอง เพราะตนอาศัยอยู่กับตายาย ไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง ส่วนรถยนต์ยังไม่ซื้อเพราะไม่สำคัญเท่าไหร่ ส่วนแฟนยังไม่มี และตอนนี้ยังไม่คิดจะมี หลังจากนี้ก็จะทำงานที่เดิม เพราะงานก็ต้องทำ เงินค่าแรงก็คือเงินเดือนเป็นรายได้หลัก ส่วนเงินที่ได้มาเป็นลาภลอยจะเก็บไว้ ส่วนเรื่องที่ตนมีโชคประจำ เชื่อว่าเพราะตนกตัญญู เลี้ยงตาและยายคือคนที่เลี้ยงตนมา ถ้าไม่เลี้ยงคนที่เลี้ยงเรามา ต่อให้มีเงินมากไหนก็ล่มจมอยู่ดี"

จากนั้นเพื่อนร่วมงาน ก็นำเค้กวันเกิด จุดเทียนเลข 28 พร้อมกับร้องเพลง Happy birthday จบแล้ว เพื่อนๆ ได้พูดว่าของขวัญวันเกิดปีนี้ชิ้นใหญ่มาก

จากนั้นนายทักษิณผู้โชคดีได้เป่าเค้ก และขอบคุณนายจ้างและเพื่อนที่นำเค้กมาให้เป่า จากนั้นได้ขึ้นรถกลับบ้านไปหาตากับยาย ซึ่งรอหลานชายอย่างใจจดจ่อ