พระบาทสมเด็จพระปรมินทร มหาภูมิพลอดุลยเดชทรงปลูกต้นพลับ และ ต้นบ๊วย ที่หมู่บ้านบ้านแม่สาใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ทำให้กลายเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง ที่ทรงพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวบ้านในหมู่บ้านจนมีชีวิตที่ดีขึ้น

ชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง บ้านแม่สาใหม่ ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ พากันไปที่ต้นพลับ และ ต้นบ๊วย ที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงปลูกไว้เมื่อกว่า 40 ปีที่แล้ว เพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่ทรงพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง ในหมู่บ้านจนมีชีวิตที่ดีขึ้น

นายอันไช แซ่ย่าง เล่าว่า ในปี พ.ศ. 2512 พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงเสด็จพระราชดำเนินลัดเลาะตามป่าเขาจากดอยปุย จนมาถึงดอยโป่งแยง ซึ่งเป็นชุมชนชาวเขาเผ่าม้ง และ เมื่อทรงเห็นความยากจนของชาวบ้าน จึงมีพระราชดำริให้ส่งเสริมอาชีพ และการศึกษา โดยหลังจากปี พ.ศ. 2512 พระองค์ท่านก็เสด็จมาเยี่ยมราษฏรชาวไทยภูเขาเผ่าม้งที่บ้านแม่สาใหม่อีกหลายครั้ง

และได้ทรงปลูกต้นพลับ และ ต้นบ๊วยขึ้น เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2517 ซึ่งต้นไม้ทั้ง 2 ต้น ชาวบ้านได้ดูแลรักษาเป็นอย่างดี และ ตั้งใจจะรักษาไปจนถึงรุ่นลูกรุ่นหลาน เพราะต้นไม้ทั้งสองต้นเป็นต้นไม้ของพ่อหลวง จึงเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจและศูนย์รวมใจของชาวบ้าน โดยหลังจากพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช สวรรคต เมื่อมาดูต้นไม้ 2 ต้นนี้ครั้งใด ทุกคนต่างน้ำตาไหลทุกครั้งเพราะคิดถึงพระองค์ท่าน

ทั้งนี้ ชาวไทยภูเขาเผ่าม้ง ล้วนสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณจากพระองค์ท่าน ที่ทรงพระราชทาน และ ส่งเสริมอาชีพการปลูกพืชผักเมืองหนาวให้ชาวบ้านปลูกทดแทนฝิ่น จนชาวบ้านมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นจนถึงทุกวันนี้