ไอเดียเจ๋ง! หนุ่มไทยผุดแอปฯ "ขี้" ชวนทุกคนช่วยปักหมุดชี้เป้า "ห้องน้ำ" ที่ใกล้ที่สุดในเวลาฉุกเฉิน

วันที่ 8 เม.ย.66 กลายเป็นกระแสฮือฮาบนโลกออนไลน์ หลังมีผู้ใช้เฟซบุ๊ก เศรษฐสิทธิ์ เศรษฐการุณย์ ได้โพสต์ข้อความระบุว่า วันที่ 15 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ผมกับเพื่อนคนนึงนั่งรถตู้จากอนุสาวรีย์ชัยไปมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต เพื่อจะไปกินบัวลอยกับเพื่อนอีกคนที่เรียนที่นั่น

ทันทีที่ลงจากรถ เขาบอกผมว่า "เราต้องหาห้องน้ำ" ฉับพลันนั้นผมก็รู้ได้ทันทีว่าเขาต้องกำลังปวดขี้อยู่อย่างแน่นอน บางทีเขาอาจจะอั้นขี้มาตลอดเวลาที่นั่งอยู่บนรถตู้เลยก็ได้ เราเดินข้ามถนนคลองหลวง เข้าไปในมหาวิทยาลัย เราเดินไป มองหาป้ายห้องน้ำไป แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอ จริง ๆ จะถามคนแถวนั้นก็คงได้ แต่ไม่ เราไม่ทำแบบนั้น ผมหยิบมือถือขึ้นมา เปิดแอป Google Maps แล้วค้นหา "ห้องน้ำ" แต่ผลการค้นหาที่ใกล้ที่สุดก็อยู่ห่างออกไปเกือบกิโล วินาทีนั้น ผมสิ้นหวัง และคิดว่าเขาจะขี้แตกเมื่อไหร่ก็คงขึ้นอยู่กับเวลา

ผมตัดสินใจไม่บอกผลการค้นหาของ Google Maps ให้เขาฟัง ผมเก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกงเงียบ ๆ พร้อม ๆ กับที่เขาจะเอ่ยพึมพัมออกมาว่า "ถ้ามีแอปหาห้องน้ำก็คงดี" "ก็เข้าท่า" ผมตอบกลับ

เราจะตัดสินใจเดิมพันเวลาที่เหลืออยู่ด้วยการเดินเข้าไปในอาคารคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีด้วยความเชื่อที่ว่า "ตึกตั้งใหญ่ มันต้องมีห้องน้ำสักที่แหละวะ" ทันทีที่เดินเข้าไป เราก็เห็นป้ายนำทางที่ชี้ไปทางซ้ายมือ เขียนว่า "Toilet" เราเดินตามไปด้วยศรัทธาอันแรงกล้า และในที่สุด เพื่อนผมก็ได้ขี้

หลังจากวันนั้น ความคิดเรื่องแอปหาห้องน้ำก็หายไปจากหัวของผม จนกระทั่งวันที่ผมไปกินก๋วยเตี๋ยวเพื่อนคนนี้อีกครั้ง

วันนั้นเป็นวันที่ 5 มีนาคม เราตั้งใจจะไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำตำลึงนายเอก สาขาวงเวียนบางเขน เราขึ้นบีทีเอสจากสถานีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผ่านกรมป่าไม้ บางบัว และคราวนี้เป็นผมเองที่เริ่มปวดขี้ที่สถานีกรมทหารราบที่ 11

ทันทีที่เราลงที่สถานีวัดพระศรีมหาธาตุ เป็นผมที่บอกกับเขาว่า "เราต้องหาห้องน้ำ" ผมหยิบมือถือขึ้นมา เปิดแอป Google Maps ค้นหา "ห้องน้ำ" แล้วก็เป็นอีกครั้งที่แอปนี้ไม่สามารถกอบกู้สถานการณ์ของผมได้ ด้วยการแสดงผลการค้นหาเป็นห้องน้ำโลตัสหลักสี่ที่อยู่ห่างออกไปหกร้อยเมตร วินาทีนั้น ผมยืนบนสถานีวัดพระศรีมหาธาตุสูงลิ่วที่ตั้งอยู่กลางวงเวียนบางเขนท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าวจนเหงื่อเป็นเม็ด มองลงมาไม่เห็นอะไรนอกจากถนน รถยนต์ และอาคารมากมายที่ไม่รู้จัก มันคือความสิ้นหวัง วินาที่นี้เองที่ความคิดเรื่องแอปหาห้องน้ำกลับเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง

นี่เป็นอีกครั้งที่ผมตัดสินใจวัดดวงกับการยึดมั่นในเป้าหมายเดิม "ก๋วยเตี๋ยวต้มยำตำลึงนายเอก" ผมค้นหาในแอป Google Maps แล้วเดินตามเส้นทางที่แอปแสดงจนมาถึงร้านด้วยความเชื่อที่ว่า "ร้านตั้งใหญ่ มันต้องมีห้องน้ำแหละวะ"

เป็นไม่กี่ครั้งที่ผมมองหาป้ายห้องน้ำก่อนเมนูอาหารหลังจากที่เดินเข้ามาในร้านอาหาร แต่จนแล้วจนรอด ก็ยังหาไม่เจอ จนกระทั่งนั่งอ่านเมนู สั่งอาหาร และพนักงานเดินไปส่งออเดอร์ ผมก็ยังหาไม่เจอ
ในที่สุด ผมยอมทิ้งศักดิ์ศรีอันไร้ค่าแล้วเดินไปถามพนักงานคนนึงว่า "มีห้องน้ำไหมครับ" และนั่นก็เป็นอีกหนึ่งครั้งที่ผมได้รับคำชี้นำให้เดินไปตามเส้นทางแห่งการหลุดพ้น ผ่านเข้าไปยังพื้นที่หลังร้าน สู่ห้องน้ำที่ผนังฉาบด้วยปูนเปลือย ที่มีทั้งสายชำระและขันน้ำในห้องเดียวกัน มันเป็นห้องน้ำที่ไม่ถึงกับน่าขี้ แต่ก็เป็นห้องน้ำที่ดี

ผมกลับบ้านมาใช้เวลาที่เหลืออยู่ของปิดเทอมในการเรียนรู้ภาษาใหม่เพื่อเขียนแอปฯ ตัวนี้ให้ใช้งานได้ทั้งบน Android และ iOS ด้วยภาพอุดมคติที่ว่า ถ้ามีคนคนนึงบอกผมว่าห้องน้ำที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหนโดยที่ผมไม่ต้องเอ่ยปากถาม ไม่สำคัญว่าเขาเป็นใคร เขาคือฮีโร่

นี่คือแอป "ขี้" แอปที่ให้ผู้ใช้สามารถสร้างบัญชีเข้ามาปักหมุดห้องน้ำแก่ผู้ใช้คนอื่น ๆ หรือหาห้องน้ำจากหมุดที่ผู้ใช้คนอื่น ๆ เคยปักเอาไว้ เหนือสิ่งอื่นใด ผู้ใช้สามารถตั้ง Username และ Biography ได้อย่างอิสระ โดยที่อีเมลลงทะเบียนของผู้ใช้จะถูกเก็บเป็นความลับ เพื่อให้ผู้ใช้ทุกคนสามารถเป็นฮีโร่ภายใต้หน้ากากและผ้าคลุมได้อย่างสง่างาม

แอปฯ นี้คือผลลัพธ์อันเป็นรูปธรรมของสิ่งที่ผมยึดมั่น ยึดมั่นว่าเราอาจเป็นฮีโร่ของทุกคนไม่ได้ แต่เราเป็นฮีโร่ของใครบางคนได้เสมอ แค่ปักห้องน้ำแอปนี้โดยการคลิกที่ปุ่มรูปขี้ แล้วคลิกที่ตำแหน่งที่มีห้องน้ำในแผนที่ แค่นี้ นายเองก็เป็นได้นะ... ฮีโร่น่ะ...