สิ้นศิลปินรางวัลศรีบูรพา ‘วัฒน์ วรรลยางกูร’ จากไปอย่างสงบที่ฝรั่งเศส ‘ชมัยภร’ ร่ายบทกวีระลึกถึงคนกล้า ‘ร่างลาลับร่วงฟ้า ลาดิน’

 

วงการวรรณกรรมไทยสูญเสียนักเขียนมือฉมังไปอีกท่าน ผู้นั้น คือ วัฒน์ วรรลยางกูร’ เจ้าของรางวัลศรีบูรพา ปี 2550 โดยจากไปอย่างสงบที่ประเทศฝรั่งเศส

ผลงานที่เลื่องชื่อเป็นที่รู้จัก เห็นจะหนีไม่พ้น มนต์รักทรานซิสเตอร์’ นวนิยายที่ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ เมื่อปี 2544 กำกับโดย ‘เป็นเอก รัตนเรือง’ นอกจากนี้ยังมีนวนิยายและรวมเรื่องสั้นอีกหลายเรื่องที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ เช่น ฉากและชีวิต คือรักและหวัง เงาไม้ลายรวง ปลายนาฟ้าเขียว

ทั้งนี้ วัฒน์ ยังเป็นบุคคลหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์ 6 ตุลา จนเขาต้องหนีเข้าป่าไปพร้อมกับเพื่อน ๆ และอาศัยช่วงเวลานั้นเขียนบทกวี นวนิยาย เรื่องสั้นมากมาย มีการรวมเล่มช่วงนั้น 3 เรื่อง ได้แก่ เรื่องสั้นและบทกวี ‘ข้าวแค้น’ และ ‘น้ำผึ้งไพร’  นวนิยาย ‘ด้วยรักแห่งอุดมการณ์’ ก่อนจะออกมาจากป่า และผลิตผลงานเรื่อยมา

ความภาคภูมิอีกหนึ่งอย่างของ ‘วัฒน์’ นั่นคือ เรื่องสั้น ‘ความฝันวันประหาร’ ได้รับการเลือกสรรจากสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย เป็นเรื่องสั้นดีเด่นประจำปี 2525 และนวนิยาย ตำบลช่อมะกอก ได้รับการคัดเลือกแปลเป็นภาษาญี่ปุ่น

การจากไปของนักเขียนรางวัลศรีบูรพาผู้ยิ่งใหญ่ พาให้คนในแวดวงวรรณกรรมต่างพากันคารวาลัย

ชมัยภร แสงกระจ่าง ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี  2557 คือ หนึ่งในนั้น เขียนบทกวีถึง วัฒน์ อย่างไพเราะ

ร่างลาลับร่วงฟ้า           ลาดิน

ใจตื่นตระหนกยิน          ข่าวหล้า

วัฒน์ยังอยู่โดยระบิล    ระบือชื่อ

แดนต่างหมายว่ากล้า   แกร่งก้าวใจพลี

ไปดีเถิดน้องรัก              ทางงาม

พบเล็กแล้ว ณ ยาม        จากนี้

ลาตุ๊กตุ๋ยตั๊กแตนตาม     เตยต่อ 

ลาโลกอันเก่ากี้               ก่อเศร้าแต่สรรค์

วรรณกรรมยังอยู่พร้อม  ใจชน

พิราบขาวบินวน               เวี่ยคล้อง

คือรักและหวังดล            ใจเด่น

ฉากและชีวิตพร้อง           พร่ำเพ้ออาลัย

เงาไม้ลายร่วงสิ้น              แรงจาร

ด้วยรักแห่งอุดมการณ์     ฮึดสู้

น้ำตาตกบนลาน               กระท่อม เสรีภาพเฮย

ลูกพ่อคนหนึ่งรู้                  ค่ำแล้วลาไกล

ไปตำบลช่อมะกอกโน้น    อันลอย

เรื่องเล่าอันพร่าคอย          เล่าคล้าย

สู่เสรีภพพลอย                   พบสว่าง

รถไฟสังกะสีขบวนสุดท้าย แล่นแล้วลาเลย

เผยนครชื่นหน้า                  ดวงดาว

วับวิบระยิบพราว                พร่างฟ้า

เสน่หาป่าเขาวาว                สวรรค์สู่

สุขอยู่นะคนกล้า                  ภพแก้วไพศาล