ทีมวิจัย ม.ขอนแก่น - เกษตรศาสตร์ ร่วมกับ 'โจโฉ' ยูทูบเบอร์ชื่อดัง ค้นพบสัตว์ชนิดใหม่ 'บึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน' เป็นชนิดหายากที่สุดในประเทศ

 

(2 ก.พ. 2565) รองศาสตราจารย์ นพ.ชาญชัย พานทองวิริยะกุล อธิการบดีมหาวิทยาลัยขอนแก่น เปิดเผยถึง การค้นพบ 'บึ้งปล้องไม้ไผ่ พระเจ้าตากสิน' บึ้งสกุลใหม่ของโลก ที่ห้องประชุมคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

โดย ดร.นรินทร์ ชมภูพวง อาจารย์ประจำสาขากีฏวิทยาและโรคพืชวิทยา คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ร่วมกับทีมวิจัย ประกอบด้วย นายชวลิต ส่งแสงโชติ นักแมงมุมวิทยาจากคณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, นายวุฒิไกร ใข่แก้ว นักวิชาการอิสระ และนายทรงธรรม สิปปวัฒน์ หรือ โจโฉ ยูทูบเบอร์ชื่อดัง เป็นผู้ค้นพบ 'บึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน' ขณะเดินป่าที่ จ.ตาก จากนั้นได้ทำการสำรวจ เก็บตัวอย่างและศึกษาเพิ่มเติม นำมาสู่การบรรยายลักษณะและตีพิมพ์การค้นพบบึ้งสกุลใหม่ของโลกในครั้งนี้

ดร.นรินทร์ กล่าวว่า เหตุผลของการตั้งชื่อว่า 'บึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน' เนื่องจากสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ทรงเคยดำรงตำแหน่งพระยาตาก เจ้าเมืองตาก ก่อนที่จะปราบดาภิเษกขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวของราชอาณาจักรธนบุรี คณะผู้วิจัยจึงเห็นควรตั้งชื่อสกุลว่า Taksinus เพื่อเป็นการถวายพระเกียรติแด่ 'สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช'

สำหรับ 'บึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน' ถูกค้นพบห่างไกลออกไปจากพื้นที่ภูมิศาสตร์ทั้งหมดที่เคยถูกค้นพบมา โดยค้นพบในป่าไผ่บนภูเขาสูงกว่า 1,000 เมตร ใน จ.ตาก ของประเทศไทย อาศัยดำรงชีวิตอยู่ภายในปล้องของต้นไผ่เท่านั้น ขนาดของรูทางเข้าของบึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน มีขนาดตั้งแต่ประมาณ 2-3 เซนติเมตร ไปจนถึงขนาดใหญ่ บึ้งเป็นสัตว์ไม่สามารถเจาะรูไม้ไผ่ได้เอง สันนิษฐานว่า อาจจะเกิดจากสัตว์ฟันแทะเจาะเข้ามาใช้ประโยชน์ในการหาอาหารจากไผ่เพื่อกินหนอนที่อยู่ภายใน รวมถึงอาจเกิดจากสัตว์อื่น ๆ เช่น แมลงที่เจาะเข้าไป หรือเกิดปริแตกตามธรรมชาติของต้นไผ่เอง รวมทั้งยังเกิดจากการกระทำของคนได้อีกด้วย ซึ่งบึ้งชนิดนี้จะอาศัยอยู่ภายในปล้องไผ่โดยสร้างใยปกคลุมล้อมรอบภายในปล้องและมักออกมาหาอาหารเป็นสัตว์ขนาดเล็กหรือแมลงในช่วงกลางคืน จึงถือได้ว่าเป็นบึ้งที่หายากที่สุดในประเทศไทย และการค้นพบนี้เป็นการค้นพบบึ้งสกุลแรกของเอเชียในรอบ 104 ปี หลังจากการค้นพบครั้งหลังสุดเมื่อปี ค.ศ.1917 (พ.ศ.2460)

ทั้งนี้ ลักษณะสำคัญในการจำแนกบึ้งปล้องไผ่พระเจ้าตากสิน หรือบึ้งสกุล Taksinus มีลักษณะแตกต่างจากบึ้งต้นไม้ในสกุลอื่น ๆ คือ ลักษณะของอวัยวะสืบพันธุ์เพศผู้ที่สั้นและความชันของส่วนปลายน้อยกว่าบึ้งต้นไม้ในสกุลอื่นที่พบทั้งหมด รวมทั้งบึ้งสกุลนี้ยังมีขนาดเล็กกว่าบึ้งต้นไม้ในสกุลอื่น ๆ อีกด้วย