จากกรณีนายศรีสุวรรณ จรรยา ในฐานะนายกสมาคมต่อต้านสภาวะโลกร้อน เปิดเผยตามที่ศาลปกครองสูงสุดได้อ่านคำพิพากษาเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม 2566 ที่ผ่านมา ในคดีที่สมาคมต่อต้านสภาวะโลกร้อน และชาวชุมชนสุขุมวิท 19 แยก 2 รวม 16 คน ยื่นฟ้อง ผู้อำนวยการเขตวัฒนา กับพวกรวม 5 คน ตั้งแต่ปี 2559

ซึ่งพื้นที่คอนโดมิเนียมพิพาท ไม่มีทางเข้าออกกว้างอย่างน้อย 12 เมตรติดถนนสาธารณะตามที่กฎหมายกำหนด ขณะที่ทางเข้าออกส่วนหนึ่งเป็นที่ดินที่ การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย (รฟม.) ได้มาจากการเวนคืนเพื่อทำขนส่งมวลชนสาธารณะ

ต่อมาศาลปกครองสูงสุด พิพากษายืนตามศาลปกครองชั้นต้น โดยให้เพิกถอนใบรับหนังสือแจ้งความประสงค์จะก่อสร้าง ดัดแปลง รื้อถอน หรือเคลื่อนย้ายอาคาร หรือเปลี่ยนการใช้อาคาร โดยไม่ยื่นคำขอรับใบอนุญาต

วันนี้ทีมข่าวช่อง 8 เดินทางมาพูดคุยนายศรีสุวรรณ จรรยา ในฐานะนายกสมาคมต่อต้านสภาวะโลกร้อน ถึงกรณีดังกล่าว  โดยบอกว่า  กรณีแรกมีคนมาร้องเรียนตนตั้งแต่ปี 2557 คือ ชาวชุมชนสุขุมวิท 19 แยก 1 และ2 รวม 16 คน  และสยามสมาคมในพระบรมราชูปถัมภ์   เนื่องจากได้รับผลกระทบจากการก่อสร้าง”แอชตัช อโศก”

โดยชาวชุมชนสุขุมวิท 19 แยก 1 และ2 รวม 16 คน  ได้รับความเสียหายบ้านเรือนร้าวบางจุด  รวมทั้งถนนทางเข้าได้รับความเสียหายเช่นกัน  รวมทั้งอาคารไม้ซึ่งเป็นอาคารเก่าแก่ของสยามสมาคมในพระบรมราชูปถัมภ์  ก็ได้รับความเสียหาย   ยืนยันก่อนหน้านี้ทั้งชุมชนสุขุมวิท 19 และทางสยามสมาคมเคยร้องเจ้าของโครงการแล้ว  แต่เจ้าของโครงการไม่ใส่ใจแก้ปัญหา  เป็นเวลาประมาณ2-3 ปี  จึงเข้ามาขอความช่วยเหลือกับตน

ต่อมาตนได้ตรวจสอบข้อมูลตอนแรก ทั้งนี้พื้นที่ที่เป็นตึก”แอชตัน อโศก” แต่เดิมเป็นพื้นที่ว่างเปล่าของเจ้าของเดิม  เป็นบ้านสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้  ต่อมาขายพื้นที่หนีไปแล้วก็ขายในราคาแพงเพราะพื้นที่ทั้งหมดของเขาประมาณ 2-3 ไร่  เป็นพื้นที่สวยแต่มีข้อเสียคือเป็นเพื่อนที่ตาบอดไม่มีทางออก  เจ้าของพื้นที่เดิมเลยฟ้องเพราะทางเข้าออกก็ถูกเวนคืนจากรฟม.ด้วย ตอนนั้นรฟม.เวนคืนเพื่อจะทำรถไฟใต้ดิน  ผลศาลตัดสินให้เขาชนะและได้ทางเข้าออกบ้าน  โดยได้พื้นที่ทางเข้าออกกว้าง 6.4 เมตร แล้วต่อมาดีโวลลอปเม้นท์ของแอสตันก็เข้าไปซื้อ

ช่วงแรกแอชตันได้ขออนุญาตก่อสร้าง อาคารประมาณ 8-9 ชั้น  เป็นอาคารชุดอยู่อาศัย จำนวน 23 units ดำเนินมาถึงปี 2557 ทางได้มีการยื่นคำขออนุญาต รฟม. ย้ายตำแหน่งทางเข้า-ออกขยับไปอยู่บริเวณด้านที่ติดกับสยามสมาคมในพระบรมราชูปถัมภ์ และขยายความกว้างเป็น 13 เมตร  เห็นว่าก่อสร้างผิดกฎหมายและส่งผลกระทบต่อชุมชนจึงยื่นเรื่องร้องศาลปกครอง

กรณีที่สองหาก ศาลยังไม่ได้สั่งเด็ดขาดให้รื้อถอนอาคารก่อสร้างของ “แอชตัน อโศก” โดยทันที  แต่ทางอนันดาจะต้องเร่งแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น ตนเสนอแนะว่าทางออกที่ดีที่สุดคือซื้อที่ดินทำทางเข้าออก บริเวณสยามสมาคม หรือซื้อที่ดินถัดไปตรงเทอร์มินอล 21  ซึ่งนอกจากจะได้ทางเข้าออกมีความกว้าง 12 เมตร  ถนนอโศกมนตรีซึ่งเป็นทางหลักก่อนถึงทางเข้าออกก็มีความกว้างประมาณ 18 เมตร  ถูกต้องตามหลักกฏหมาย

แต่หากจะแก้ปัญหาด้วยการไปกว้านซื้อพื้นที่สุขุมวิท 19 แยก 3 เพื่อทำเป็นทางเข้าออก  ในทางกฎหมายไม่สามารถทำได้  เพราะทางเข้าออกคอนโดซอยสุขุมวิท 19 แยก 3  ถึงแม้จะได้ตามที่กฎหมายกำหนดกว้าง 12 เมตร  แต่ถนนสุขุมวิท 19 ซึ่งเป็นทางหลักก่อนถึงทางเข้าออกมีความกว้างไม่ถึง 18 เมตรตามที่กฎหมายกำหนด  ก็ผิดหลักกฏหมายอีก 

กรณีที่สามคำพิพากษาศาลสูงสุดไม่ได้บอกให้รื้อ  แต่ทางอนันดาก็ต้องเร่งแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นทำอย่างไรให้ถูกต้องตามกฏหมาย   โดยสัปดาห์หน้าจะไปร้องผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร  2 เรื่อง 1. บังคับคดีให้เป็นไปตามคำพิพากษา  สั่งให้มีการหยุดใช้อาคารนี้เป็นการชั่วคราว  และ2. ร้องให้ตั้งคณะกรรมการตรวจสอบว่าเจ้าหน้าที่กทม. คนใดเกี่ยวข้องกับการออกใบอนุญาตการก่อสร้างอาคารฉบับนี้

ชี้ทางเจ้าของโครงการติดกระดุมเม็ดแรกผิดตั้งแต่ต้น  จะมาอ้างว่าได้รับใบอนุญาตจากหน่วยงาน  เพราะจริงๆตามข้อกฎหมายทำไม่ได้  ย้ำที่ตนยื่นเรื่องเพื่อให้แก้ปัญหาให้ถูกต้องตามข้อกฎหมาย  ตอนนี้ศาลสั่งเพิกถอนใบอนุญาตการก่อสร้าง  ทางต่อไปที่ทำได้ก็คือไปกว้านซื้อที่ทำทางเข้าออกและไปขอใบอนุญาตการก่อสร้างใหม่แค่นั้น

ต่อมาทีมข่าวได้พูดคุยกับรศ.เอนก ศิริพานิชกร ประธานสาขาวิศวกรรมโยธา และประธานคณะกรรมการภัยพิบัติ  วิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทยฯ  ถึงกรณีที่เกิดขึ้น 

ประเด็นแรกทางเจ้าของโครงการยื่นเรื่องขอใบอนุญาตก่อสร้างกับทางกรุงเทพมหานคร  ตอนนั้นทางกทม. มีข้อสงสัยในส่วนของเช่าพื้นที่รฟม. เพื่อเป็นทางเข้าออก  ว่ามีความกว้างตรงทางเข้าออก 12 เมตรหรือไม่ตามที่กฎหมายกำหนด  ซึ่งหากทางเจ้าของโครงการได้เจรจาตกลงกับทางรฟม. เรียบร้อยก็ไม่น่ามีปัญหา  อีกทั้งถนนอโศกมนตรีก็มีความกว้าง 18 เมตร  ทำให้ทางกทม. ก็รับรองใบอนุญาตก่อสร้างในตอนนั้น

แต่ว่า ณ วันนี้ศาลปกครองสูงสุดพิพากษา สั่งเพิกถอนใบอนุญาตก่อสร้าง เนื่องจากทางเข้าออกดังกล่าวไม่ได้ติดถนนสาธารณะ  เนื่องจากเป็นที่ดินของ รฟม. และไม่ได้เปิดให้ประชาชนสัญจรทั่วไป  จึงขัดกับวัตถุประสงค์ในการใช้ที่ดิน คือ เพื่อกิจการรถไฟฟ้า  ดังนั้น การใช้ที่ดินของ รฟม. จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย  หรือเป็นคำพิพากษาของศาลเป็นที่สิ้นสุด  ทางออกเจ้าของโครงการต้องหาทางแก้ไข

กรณีที่สองตน มองว่าทางออกของแอชตันที่ดีที่สุดคือกว้านซื้อที่ดินสุขุมวิท 19 เพื่อทำทางเข้าออกให้ได้ประมาณ 12 เมตร   แล้วยื่นขอใบอนุญาตก่อสร้างกับศาล  โดยขอความเห็นใจแม้ว่าความกว้างของถนนสุขุมวิท 19 อาจจะไม่ถึง 18 เมตร  แต่ขอเป็นกรณีพิเศษเพราะไม่เช่นนั้นลูกบ้าน 700 ห้องจะได้รับความเดือดร้อน  แล้วให้ศาลเป็นผู้พิจารณา

แต่ในส่วนที่จะกว้านซื้อที่ดินสยามสมาคมตนมองว่าเป็นไปได้ยาก  เพราะมีทรัพย์สินบางอย่างในสยามสมาคมเป็นของแผ่นดิน  และก่อตั้งที่ย่านอโศกมนตรีมาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว  อีกทั้งมีชาวต่างชาติมาทำงานที่นี่  ส่วนตัวเคยคุยกับทางเจ้าของสยามสมาคมยืนยันว่าไม่ขายที่ดิน

กรณีที่สาม ทางเลือกซึ่งเป็นทางออกและเป็นไปได้น้อยมาก  หลังจากรฟม. เวนคืนที่ดิน  ก็ให้ทางรฟม.ปรับเป็นพื้นที่สำหรับใช้ประโยชน์ของประชาชน  ซึ่งลูกบ้าน 700 ห้องที่อยู่ในคอนโดก็จะสามารถเข้าออกได้  แต่พื้นที่นี้จะไม่ใช่เฉพาะแค่เป็นทางเข้าออกคอนโดเท่านั้น  คนอื่นก็สามารถมาใช้ประโยชน์ได้เช่นออกกำลังกายหรือจัดกิจกรรมต่างๆ  ซึ่งหากวันไหนที่จัดกิจกรรมลูกบ้านคอนโดก็จะเข้าออกลำบากถ้าหากต้องผ่านทางนี้โดยใช้รถ

ทั้งนี้มองอีกว่า ท่าทางแอชตันจะไม่ดำเนินการอะไรเลยจะยื้อปัญหาให้เหมือนกับโรงแรมแห่งหนึ่งในซอยร่วมฤดี สูง 18 ชั้น และ 24 ชั้น ที่มีปัญหาเกี่ยวกับทางสาธารณะในซอยไม่กว้างพอให้สร้างได้ จนมีการฟ้องร้องกัน  ที่สุดแล้วศาลปกครองสุงสุดมีคำพิพากษา ให้ กทม.และ ผอ.เขตปทุมวัน ใช้อำนาจสั่งรื้อถอนในปี 2557  แต่จนถึงปัจจุบันนี้อาคารดังกล่าวก็ยังคงอยู่ และเปิดให้บริการเป็นโรงแรมได้ด้วย แต่ก็ยังมีคดีความต่อเนื่องกับหน่วยราชการมาจนถึงทุกวันนี้  ซึ่งโรงแรมเสียค่าปรับทุกปี ตนก็มองว่าการทำแบบนั้นเป็นการยืดเยื้อให้ทางแอชตันรีบแก้ปัญหา

ต่อมาทีมข่าวเดินทางไปที่ซอยสุขุมวิท 19  เพื่อสำรวจภายหลังที่รศ.เอนก ศิริพานิชกร ประธานสาขาวิศวกรรมโยธา  ชี้ทางออก “แอชตัน อโศก” คือกว้านซื้อที่ดินสุขุมวิท 19 เพื่อทำทางเข้าออกให้ได้ประมาณ 12 เมตร  โดยไม่ได้ระบุให้กว้านซื้อที่ดินแยก 1 , 2 หรือ3

ทีมข่าวไปสำรวจบริเวณซอยสุขุมวิท 19 แยกที่ 1 พบว่าตนซอยเป็นโรงแรมซาช่า  เป็นโรงแรมตึกขนาดใหญ่ 4 คูหา  ซึ่งบริเวณด้านข้างอีก 2 คูหาก็เป็นของทางโรงแรมซึ่งปล่อยให้ภาคเอกชนเข้าเช่า  ส่วนบริเวณด้านในซอยเป็นบ้านตึกแถวรวมทั้งหมด 15 คูหา  ส่วนใหญ่เป็นคนไทยที่มาซื้ออยู่อาศัย  และบางส่วนซื้อแต่ไม่ได้อยู่แล้วปล่อยเช่า

ต่อมาทีมข่าวเดินทางไปที่ซอยสุขุมวิท 19  แยก 2 เพื่อสำรวจต่อ  พบว่า ต้นซอยแยก 2 เป็นร้านเสื้อผ้า 2 คูหาของคุณแซม ลูกครึ่งอินเดีย  และด้านข้างที่ติดกันเจ้าของ2 คูหาเป็นร้านนวดแผนไทย มีคนไทยเป็นเข้าของ  ซึ่งในซอยพบ มีบ้านเดี่ยว 2 ชั้น อยู่ 2 หลัง และตึกแถวในซอยอีก 1 คูหา  มีคนไทยเป็นเจ้าของทั้งหมด   ในซอยแยก 2 กำแพงคอนโดที่กั้นกับชุมชนไม่ใช่ลักษณะปิดทึบ  แต่มีประตูเล็กให้คนในคอนโดได้เข้าออกเพื่อทะลุมาถนนสุขุมวิท19  โดยสามารถเดินผ่านได้เท่านั้น  รถเล็กผ่านไม่ได้

จากการสำรวจพบว่า มีเพียงบ้านเดี่ยว 2 ชั้น ที่อยู่ในซอยติดกำแพง “แอชตัน อโศก”  ที่ต้องการขายเท่านั้น  โดยติดป้ายประกาศขายที่รั้วประตูบ้าน คนในซอยแยก 2 ไม่ประสงค์ให้ข้อมูลกับทีมข่าว

จากนั้นเราไปสำรวจที่ซอยสุขุมวิท 19  แยก 1 ต่อ ซึ่งวานนี้ทีมข่าวได้ลงพื้นที่สำรวจแล้วครึ่งหนึ่ง  โดยต้นซอยมีตึกแถว 2 คูหา  คุณอ้วน คนไทยเป็นเจ้าของ  ยอมขาย  หากให้ราคาคูหาละ 250 ล้าน  , และที่ติดกันด้านข้าวตึกแถว 4 หลัง  คุณแซม  ลูกครึ่งไทย-อินเดีย  เป็นเจ้าของ  ยอมขายเช่นกันหากให้ราคาคูหาละ 300 ล้าน

ส่วนในซอย เป็นตึกแถวบ้านพักคนทั้งหมด 15 คูหา  ส่วนใหญ่คนไทยเป็นเจ้าของ  ทั้ง 15 คูหาปฏิเสธไม่ขาย เพราะอยู่ที่นี่มานาน 30-40 ปี

ทีมข่าวยังได้พูดคุยกับคุณสุดา อายุ 40 ปี  บอกว่า ตนได้รับผลกระทบมากตั้งแต่มีการก่อสร้างคอนโด  โดยตนพักอาศัยกับแม่อายุ 90 กว่าปี  ช่วงระหว่างก่อสร้างแม่ตนนอนไม่หลับเกือบทุกคืนเพราะต้องสะดุ้งตื่นเสียงจากการก่อสร้าง  เพราะทาง “แอชตัน อโศก” ทำการก่อสร้างถึงเที่ยงคืน  ซึ่งไม่เป็นตามกฎหมายที่ส่งเสียงดังได้ถึง 22.00 น.

หากทาง “แอชตัน อโศก” จะมากว้านซื้อที่ดินในย่านสุขุมวิท 19  ไม่ว่าจะแยก 1,2,3 คุณต้องทำประชาคมกับชุมชนทั้งหมดเพื่อแจ้งให้ทราบ  แล้วลงข้อมูลว่าบ้านไหนจะขายบ้านไหนไม่ขาย  เช่นหาก แยก 1 ที่ตนอยู่  มีบ้านพักหลังนึงที่ไม่ขายแต่นอกนั้นขายหมด  คุณก็ซื้อพื้นที่ทั้งซอยไม่ได้เพื่อทำทางเข้าออก

ส่วนตัวไม่ขายเพราะไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงิน  และก็คิดว่าคนอื่นในซอยก็ไม่ขาย  เพราะส่วนใหญ่คนที่มาอยู่ในสุขุมวิท 19 มีฐานะกันหมด  หากทาง “แอชตัน อโศก” จะกว้านซื้อถือเป็นเรื่องยาก

โดยนางนิด อายุ 54 ปี  เป็นเจ้าของบ้านตึกแถวในซอยสุขุมวิท แยก 3  และยังเป็นผู้ที่ไปร้องเรียนนายศรีสุวรรณ เรื่อง”แอชตัน อโศก”ส่งผลกระทบต่อคนในชุมชนสุขุมวิท 19  บอกว่า  ตนและคนในซอยสุขุมวิท 19 แยก 1  ได้รับผลกระทบจากการก่อสร้าง ”แอชตัน อโศก” มาหลายปีแล้ว

จากนั้นยังได้นำเหล็กขนาด 1 เมตรครึ่ง  มาให้ทีมข่าวดู  ซึ่งเหล็กที่นำมาให้ดูตกลงใส่รถเก๋งสีฟ้าของตนเมื่อปี 2558  ส่งผลให้ตนต้องซ่อมรถเก๋ง  โดยทำหลังคาและทำสีใหม่  ตอนนั้นทาง ”แอชตัน อโศก” เยียวยาตนค่าซ่อมจำนวน 8,000 บาท  ยังไม่รวมบ้านพักอีก4 หลังท้ายแยก 3 ที่มีท่อนเหล็กตกลงมาใส่หลังคาบ้านทะลุ  ตอนนั้น ”แอชตัน อโศก” ก็เป็นคนมาซ่อมแซมบ้านให้จำนวน 4 หลัง  ซึ่งจะสังเกตเห็นว่าบ้านที่อยู่ท้ายซอยเหมือนถูกรีโนเวทใหม่  แต่จริงๆได้รับผลกระทบจากการก่อสร้าง ”แอชตัน อโศก”

รวมทั้งกำแพงที่กั้นระหว่างสุขุมวิท 19 แยกสามและ ”แอชตัน อโศก” ซึ่งเป็นกำแพงทึบคนในคอนโดไม่สามารถเข้าออกได้   เคยพังลงมาก่อนหน้านี้ถึง 2 ครั้ง  เพราะทาง ”แอชตัน อโศก” เจาะเสาเข็ม  ซึ่งทางเจ้าของโครงการก็ต้องมาแก้ไขซ่อมอยู่หลายรอบ แล้วยังมีถนนส่วนบุคคลและแยก 3 อีก ที่มีรอยร้าว จึงเป็นเหตุผลให้ตนและคนในชุมชนบางส่วนไปร้องเรียนเพื่อขอให้ทุบ “แอชตัน อโศก”

และจากการที่ตนได้พูดคุยกับเจ้าของบ้านพักส่วนตัว 15 คูหารวมทั้งโรงแรมที่อยู่ต้นซอยสุขุมวิทแยก 3  ขอยืนยันว่าไม่ขายให้ ”แอชตัน อโศก” เพื่อทำทางเข้าออก

ทีมข่าวช่อง 8 ได้ตรวจสอบเรื่องนี้เพิ่มเติม พบว่าในอดีต ที่ดินตรงนี้เป็นพื้นที่ตาบอด เจ้าของเดิมทราบว่า รฟม. เวนคืนพื้นที่เพื่อเอามาทำสารธารณประโยชน์ ทำให้ที่ดินโดนปิดกลายเป็นที่ตาบอด ด้านเจ้าของที่เลยร้องต่อศาล ขอเปิดทางพื้นที่เข้า-ออก ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้เปิดพื้นที่ได้กว้าง 6 เมตร ต่อมาเกิดการซื้อขายที่ดิน หลังจากนั้นเกิดการสร้างคอนโดแอชตัน เดิมทีหาสร้างเป้นบ้านพักที่อยู่อาศัย หรือตึกไม่เกิน 8 ชั้นสามารถทำได้ แต่ตามกฏหมาย พื้นที่เข้า-ออกพียง 6 เมตร ไม่สามารถสร้างคอนโดสูง 50 ชั้นไม่สามารถทำได้

โดยในอดีตผู้บริหารเคยยืนยันว่าจะช่วยเหลือในเรื่องนี้ ซึ่งก็คือคุณชานนท์ เรืองกฤตยาประธานเจ้าหน้าที่บริหาร Ananda Development Group มีการพูดสั้นในอดีตว่า เราเองไม่สบายใจ ยืนยันว่าจะสู้จนชนะ ผมจะไม่ยอม ผมและผู้บริหารทุกท่านจะอยู่เคียงข้างทุกคนจนกระทั่งถึงที่สิ้นสุด

ด้านการรถไฟเองได้พูดถึงเรื่องนี้สั้นๆว่า เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการรถไฟ ไม่จำเป็นต้องเยียวยา จ่ายคืนให้กับเอกชน