เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2564 สมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊ก "เสาวภา ไชยวิชาได้เล่าเรื่องที่น่าใจหาย เนื่องจากคนไข้ที่ดูแล เสียชีวิตจากเชื้อโควิด-19 ทำให้พยาบาลที่ดูแลถึงกับนั่งทรุด หมดกำลังใจ โดยระบุข้อความว่า

"วันนี้ทีมเสียคนไข้ไป 1 คน จากการ dead ของโรคอุบัติใหม่นี้ น้องอายุยังน้อย แต่มีโรคประจำตัว ซึ่งแน่นอนทำให้กำลังใจของคนในทีมถดถอยไปด้วย ดูแย่กันไปหมด เพราะเราไม่ได้ต้องการให้ผลลัพธ์มันเป็นแบบนี้ เราอยากให้คนไข้หายกลับบ้าน เรารู้สึกตกใจ สั่นไปหมด มันไม่เหมือนเคสทั่วไป เราดูแลคนไข้มาเยอะมาก หายกลับบ้านเยอะมาก เสียชีวิตก็เยอะ อยู่กับคนไข้จนชิน แต่เคสนี้สงสารตรงเขาต้อง dead เพราะโรคที่ทุกคนไม่อยากเจอ พยายามไม่เอาตัวเองไปเจอ และคิดว่าจะไม่เจอ สุดท้ายทางทีมต้องให้กำลังใจกัน เวรตรวจการณ์โทร.มาให้กำลังใจ บอกให้ตั้งสติ ดูแลน้องๆ เราทำดีแล้ว เราพยายามผ่อนคลายและดึงสติตัวเองกลับมา เฮ้ย เรายังมีคนไข้ที่เราต้องไปต่ออีกหลายคนนะ แต่สิ่งที่อยากจะบอกทุกคนคือ

ตอนนี้ถึงเข้าใจว่าทำไมเราต้องให้อภัยกัน กอดกัน และบอกรักกันทุกวัน ชีวิตมันสั้นจิงๆ นะ คุณโชคดีที่ได้นอนอยู่บ้าน มี internet มีหนังดู มีขนมกิน ได้อยู่กับครอบครัว ถ้าคุณอยากจะบ่น ก็ขอให้คิดถึงพวกเราที่โรงพยาบาล เราก็กลัว เราก็เหนื่อย เราก็ล้า และเราก็มีคนที่รักเรารอเรากลับบ้านเหมือนคุณ เราก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้กล้าหาญอะไร ถ้าเลือกได้เราก็ขอนอนดูหนังอยู่ที่บ้าน กินข้าวกับแม่ทุกวัน กอดหมา และได้นอนห้องนอนของตัวเอง เปิดเพลงฟังแบบไม่ต้องคิดอะไร เป็นห่วงทุกคน อยากให้ทุกคนภาวนาให้สถานการณ์แบบนี้ผ่านไปเร็วๆ นะคะ แล้วเราจะพบกันใหม่กับวันที่ฟ้าหลังฝนนะ"